سنسور خازنی

سنسور خازنی

سنسور خازنی ، سنسورهای بدون تماس هستند که قادر به آشکارسازی اجسام فلزی و غیر فلزی (مانند جامدات، مایعات ، مواد پودری و …) هستند.

این سنسورها از نظر خروجی در سه نوع مختلف نامور 1 ، سویچ دیجیتال 2 و آنالوگ 3 تولید می شوند..

مزایای سنسورهای خازنی

• آشکار سازی همه نوع اجسام فلزی و غیر فلزی

• کنتاکت الکتریکی (بدون نویزهای مزاحم هنگام سویچینگ )

• سرعت سویچ بالا نسبت به کنتاکت مکانیکی

• دارای نشاندهنده LED

• دارای پتانسیومتر برای تنظیم فاصله حساسیت

در سنسورهای خازنی، از اساس کار خازن برای تشخیص اجسام استفاده می کنند.

سنسورهای خازنی سنسورهای بدون تماس و بدون کنتاکت الکتریکی هستند که در مقابل فلزات و اغلب غیر فلزات عمل می‌نمایند.

این سنسور‌ها برای کنترل سطوح در مخازنی که از مواد پودری، مایع و با دانه دانه پر شده اند مناسب می‌باشند.

همچنین از آن‌ها می‌توان به عنوان مولد پالس به منظور کنترل وضعیت برنامه ماشین آلات برای شمارنده‌ها و آشکارسازی تقریبا تمام مواد فلزی و غیر فلزی استفاده کرد.

سنسور های خازنی نوعی دیگر از سنسورهای مجاورتی می باشند.

این سنسورها شباهت زیادی باسنسورهای القایی دارند .

تفاوت ها ی اصلی این سنسور القایی در این است که سنسور القایی یک میدان الکترومغناطیسی تولید می کند.

در نتیجه سنسور القایی فقط قابلیت تشخیص مواد فلزی را دارد ولی سنسور خازنی علاوه بر مواد فلزی قابلیت تشخیص مواد غیر فلزی مانند شیشه ,کاغذ ,پلاستیک,مایعات و پارچه را نیز دارد .

انواع سنسورهای خازنی

سنسورهای خازنی فرانگار تبریز به سه دسته زیر تقسیم می شوند:

1) سنسور خازنی نامور

این سنسورها با یک مقاومت 1KΩ سری شده و جریان آنالوگ متناسب با فاصله بوجود می آید.

تفاوتی که این سنسور با نوع مشابه القایی دارد در برعکس بودن منحنی می باشد. این سنسورها را با آمپلی فایر مخصوص نیز استفاده می نمایند.

2) سنسور خازنی سوئیچینگ

به صورت دو سیمه ، سه سیمه و چهار سیمه و در انواع AC و DC با خروجی های ترانزیستوری NPN و PNP تولید می¬گردد.سنسور خازنی چگونه عمل می کند؟

یک سنسور خازنی مانند یک خازن ساده عمل می کند. یک صفحه فلزی در قسمت حسگر سنسور به صورت الکتریکی به یک مدار اسیلاتور داخلی وصل می شود، اسیلاتور متشکل از دو قطعه فلزی است، این قطعات به گونه‌ای قرار گرفتند که موجب ایجاد ظرفیت خازنی می گردند.

در صورت نزدیک شدن قطعه با ثابت دی الکتریک به صفحه حساس موجب ایجاد تغییر در ظرفیت خازنی بین قطعات می‌گردد این تغییر ظرفیت موجب تغییر دامنه خروجی اسیلاتور توسط دمدولاتور می‌شود.

در صورتی که دامنه اسیلاتور بیشتر از مقدار مرجع باشد فعال می گردد.

سنسورهای خازنی قابلیت تنظیم حساسیت یا سطح آستانه اسیلاتور را دارند.

تنظیم حساسیت را می توان با تنظیم یک پتانسیومتر انجام داد. اگر سنسور راهی برای تنظیم حساسیت نداشته باشد، برای اینکه بتواند هدف را صحیح تشخیص دهد، سنسور باید از نظر جسمی جابجا شود.

افزایش حساسیت باعث می شود فاصله عملیاتی بیشتری نسبت به هدف ایجاد شود. افزایش زیاد در حساسیت می تواند باعث شود سنسور تحت تأثیر دما، رطوبت و خاک قرار بگیرد.

سنسور خازنی توانایی تشخیص چه موادی را دارد؟

دو دسته از اهداف وجود دارد که سنسورهای خازنی قابلیت تشخیص آنها را دارند: دسته اول رسانا ها و دسته دوم غیر رسانا ها می باشند.

اهداف رسانا شامل فلز، آب، خون، اسیدها، پایه ها و نمک می باشند. این اهداف از ظرفیت بیشتری برخوردار هستند و قدرت دی الکتریک بیشتری دارند.

دسته هدف غیر رسانا مانند عایق الکترود سنسور عمل می کند. بنابراین موادی مانند: چوب، شیشه، پلاستیک، خاک و کاغذ بر فاصله سنجش تأثیر می گذارد.